درمان چاقی

سلامت جسمی و روانی کودکان و نوجوانان زیربنای موفقیت آن‌ها در آینده است. این دوره از زندگی زمان حساسی برای رشد است و مشکلاتی مانند چاقی می‌توانند تأثیرات بلندمدتی بر سلامت آنها در ادامه داشته باشند. تشخیص ترکیب بدنی و بادی آنالیز می‌تواند نقش پررنگی در سلامتی آنها در آینده داشته باشد.

بر اساس گزارشات جهانی، نرخ چاقی در میان کودکان و نوجوانان به طور چشمگیری افزایش یافته است، موضوعی که نگرانی‌هایی زیادی در خصوص بیماری‌های مرتبط با چاقی، مانند دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی، در آینده ایجاد می‌کند.

چرا پیشگیری زودهنگام مهم است؟

با شناسایی زودهنگام الگوهای ناسالم در این سنین می‌توانیم اقدامات پیشگیرانه را شروع کنیم. تحقیقات نشان داده‌اند که مداخلۀ زودهنگام خانواده‌ها و متخصصان می‌تواند از بسیاری از مشکلات سلامتی در آینده جلوگیری کند.  تحقیقات نشان می‌دهند که کودکان و نوجوانان به دلیل انعطاف‌پذیری بالای ذهنی و رفتاری، در مراحل اولیه رشدشان مستعد تغییر عادات هستند. وقتی که عادت‌های ناسالم هنوز تثبیت نشده‌اند، مداخلات آموزشی و اصلاحی می‌توانند تأثیر بیشتری داشته باشند. این امر به‌ویژه در زمینه‌های مرتبط با تغذیه، فعالیت بدنی، و بهداشت روانی صدق می‌کند و می‌تواند از بروز مشکلاتی مانند چاقی، بی‌تحرکی یا رفتارهای پرخطر جلوگیری کند.

بادی کامپوزیشن یا ترکیب بدنی چیست؟

بادی کامپوزیشن به معنای بررسی اجزای مختلف بدن است؛ چربی بدن، تودۀ عضلانی و میزان آب بدن از مهم‌ترین این اجزا هستند. این روش اطلاعات دقیق‌تری نسبت به BMI ارائه می‌دهد. شاخص BMI تنها وزن را در نسبت به قد بررسی می‌کند و نمی‌تواند تفاوت میان چربی و عضله را نشان دهد. برای مثال، یک کودک ورزشکار ممکن است BMI بالایی داشته باشد اما این به‌معنای اضافه‌وزن نیست، بلکه نشان‌دهندۀ تودۀ عضلانی بالاست.

چرا ترکیب بدنی دقیق‌تر است؟

استفاده از بادی کامپوزیشن این امکان را فراهم می‌کند که نوع اضافه وزن مشخص شود؛ آیا فرد به دلیل تجمع چربی اضافه وزن دارد یا به دلیل تودۀ عضلانی؟ این موضوع برای طراحی برنامه‌های اصلاحی مثل رژیم‌های غذایی و تمرینات ورزشی بسیار حیاتی است.

بادی آنالایزر چگونه کار می‌کند؟

بادی آنالایزرها با استفاده از تحلیل امپدانس بیوالکتریکی (BIA)، ترکیب بدن را ارزیابی می‌کنند. در این روش، یک جریان الکتریکی ضعیف از بدن عبور داده می‌شود. چون چربی، عضله و آب بدن مقاومت‌های متفاوتی در برابر جریان دارند، دستگاه می‌تواند این تفاوت‌ها را اندازه‌گیری کند. به‌عنوان مثال، آب و عضله مقاومت کمتری دارند، درحالی‌که چربی مقاومت بیشتری نشان می‌دهد.

نتیجۀ این تحلیل داده‌هایی مثل درصد چربی بدن، توده عضلانی و میزان آب بدن است که برای ارزیابی دقیق‌تر سلامت فرد و برنامه‌ریزی‌های اصلاحی مفیدند.

نقش والدین در پیشگیری

مطالعات نشان داده‌اند که تحلیل ترکیب بدن می‌تواند مشکلاتی مانند چاقی، کمبود عضله یا کم‌آبی بدن را در مراحل ابتدایی شناسایی کند. این موضوع به والدین کمک می‌کند تا با همکاری پزشکان و متخصصان تغذیه، تغییرات مثبتی در سبک زندگی فرزندان خود ایجاد کنند. همچنین والدین می‌توانند تصمیمات بهتری دربارۀ رژیم غذایی و فعالیت‌های بدنی فرزند خود بگیرند. .

تأثیرات بلندمدت بر سلامت

استفاده از بادی آنالایزرها نه‌تنها وضعیت فعلی سلامت را بررسی می‌کند بلکه به پیش‌بینی مشکلات آینده نیز کمک می‌کند. برای مثال، کودکانی که در سنین پایین چربی بدن بالایی دارند، احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های مزمن در بزرگسالی دارند. همچنین، ترکیب بدن مناسب با تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد بدنی در دوران رشد همراه است.

نتیجه‌گیری

تحلیل ترکیب بدنی با کمک بادی آنالایزرها یکی از راه‌های کلیدی در ارزیابی سلامت کودکان و نوجوانان است. بادی آنالایزرها به والدین و متخصصان کمک می‌کنند تا با شناسایی زودهنگام مشکلات، اقدامات مؤثری انجام دهند. این ابزار نه‌تنها به بهبود سلامت جسمی کمک می‌کند بلکه نقش مهمی در ایجاد عادات سالم برای زندگی آینده دارد.

اگر می‌خواهید با تشخیص ترکیب بدنی و بادی آنالیز فرزندان خود گام مثبتی برای پیشگیری از ابتلای آنها به بیماری‌هایی مثل دیابت یا فشار خون بگیرید همین امروز با کارشناسان ما در مرکز تناسب اندام و زیبایی دکتر خان احمدی تماس بگیرید و مشاورۀ رایگان دریافت کنید

تلفن تماس: 7798038

ترکیب کول اسکالپتینگ و ورزش یکی از بهترین راهکارهای غیرجراحی برای حذف چربی‌های مقاوم و حفظ نتایج لاغری است. همان‌قدر که لاغری با کول اسکالپتینگ به تنهایی خوب و نتیجه بخش است، شروع و حفظ یک برنامۀ ورزشی، اثربخشی آن را چند برابر می‌کند.

کول اسکالپتینگ یا شیوۀ لاغری موضعی با کرایولیپولیز یک روش کاهش چربی غیر جراحی است که با استفاده از کرایولیپولیز، سلول‌های چربی سطحی را به روشی ایمن و مؤثر، منجمد و سپس حذف می‌کند. در این شیوۀ درمانی از هیچ روش جراحی استفاده نمی‌شود و موضع آن با کمترین آسیب ممکن به سرعت بهبود می‌یابد. علاوه بر این، برای بهبود نتایج در طول زمان، می‌توان کول اسکالپتینگ را بیش از چند بار انجام داد.

نکات مهم قبل و بعد از کول اسکالپتینگ: راهنمای کامل لاغری با کرایولیپولیز

چرا ترکیب کول اسکالپتینگ و ورزش مهم است؟

اول اینکه ورزش یکی از بهترین راه‌ها برای سوزاندن چربی‌های ذخیره شده در بدن است. ورزش باعث می‌شود فعالیت افراد در زندگی روزمره بیشتر شود. به علاوه، افرادی که ورزش را در برنامۀ زندگی خود می‌گنجانند بیشتر ازرژیم غذایی خود مراقبت می‌کنند. بی‌دقتی در غذا خوردن ممکن است به راحتی دوباره منجر به اضافه وزن شود. همچنین ورزش کردن به ترشح اندورفین‌ها کمک می‌کند، مواد شیمیایی که در ایجاد احساس شادی موثرند، بنابراین تمرینات ورزشی به دستیابی به نگاه مثبت‌تر در مورد بدن فعلی فرد کمک می کند.

بهترین ورزش‌ها بعد از کول اسکالپتینگ کدامند؟

قبل از هر چیز به خاطر داشته باشید که برای 48 ساعت اول بعد از کول اسکالپتینگ ورزش توصیه نمی‌شود، چون ممکن است ناخواسته به کمر یا اطراف ناحیۀ تحت درمان آسیب وارد کنید. پس از این مدت، باید به آرامی وارد برنامه ورزشی شوید.

تمرینات مختلفی وجود دارد که در ترکیب با کول اسکالپتینگ نتیجه را بهتر می‌کنند. آهسته دویدن، بالا رفتن اصولی از پله‌ها یا تمرینات چند جانبه (کراس) از هر نوعی سرعت تجزیۀ چربی را در نواحی مورد درمان افزایش می‌دهد. شنا در استخر مانند شنای پروانه یا کرال سینه نیز باعث افزایش سرعت تأثیر کول اسکالپتینگ می‌شوند. همچنین، دوچرخه‌سواری برای کاهش چربی، مفید است زیرا می‌تواند گروه‌های عضلانی مختلفی را تحت تاثیر قرار دهد.

اگر بعد از کول اسکالپتینگ ورزش نکنید چه اتفاقی میفتد؟

باید حواس‌مان باشد که کول اسکالپتینگ فقط درمان ایده آلی را برای نواحی خاصی از چربی فراهم می‌کند، اما نمی‌تواند برای عواملی مانند عادات غذایی ناسالم یا ژن‌ها کاری انجام دهد، بنابراین ورزش تنها راه حفظ نتایج کول اسکالپتینگ است. اگر تصمیم دارید ورزش نکنید، تنها مدتی پس از انجام کول اسکالپتینگ از نتایج آن بهره‌مند خواهید شد. هنگامی که این مرحلۀ جذاب درخشندگی به پایان برسد، سلول های ته‌نشین شدۀ چربی درمان شده به حالت طبیعی خود باز می گردند، انرژی بیشتری از بدن شما می‌گیرند و ممکن است بار دیگر در ناحیۀ تحت درمان شروع به افزایش وزن کنید.

آیا رژیم غذایی می‌تواند جای ورزش را بگیرد؟

 یک رژیم غذایی سالم می‌تواند از بازگشت چربی پس از کول اسکالپتینگ جلوگیری کند، با این حال، جایگزین تمرینات ورزشی نیست. پس از درمان لازم است که رژیم غذایی حاوی پروتئین بالا و کربوهیدرات متوسط ​​را حفظ کنید. مقادیر بیش از حد غذاهای فرآوری شده، سرخ شده و شکر تصفیه شده باعث افزایش وزن شما می‌شود و بنابراین باید از مصرف آن‌ها اجتناب کنید. رژیم غذایی مبتنی بر غذاهای سالم مانند میوه‌ها و آجیل و آب سبزیجات به فاکتور بازیابی وزن و حفظ سطح کلاژن کمک می‌کند. آب همچنین برای کول اسکالپتینگ یا دیگر درمان‌های کاهش چربی مناسب است زیرا سلول‌های پوست شما را هیدراته می‌کند.

نتیجه‌گیری

کول اسکالپتینگ مثل وقتی است که بستنی را از فریزر بیرون می‌آورید و آن را در هوای گرم می‌گذارید. کم‌کم شروع به ذوب شدن می‌کند، بدون اینکه شما کاری انجام دهید. این روش هم به طور مشابه، چربی‌ها را به تدریج و به آرامی از بین می‌برد، بدون اینکه نیاز به جراحی یا زحمت زیادی داشته باشید. بعد از مدتی، چربی‌های اضافی به خودی خود از بین می‌روند.

با این حال، برای تسریع نتایج و جلوگیری از بازگشت چربی، باید حتماً کول اسکالپتینگ و ورزش را در کنار هم پیش ببرید و رژیم غذایی خود را کنترل کنید. همچنین، توصیه می‌شود که این درمان را در یک کلینیک معتبر انجام دهید.

اگر ساکن شرق تهران هستید می‌توانید در کلینیک دکتر خان احمدی کول اسکالپتینگ انجام دهید و زیر نظر کارشناسان ما برنامۀ غذایی و رژیم ورزشی مناسب را دریافت کنید.
برای دریافت مشاورۀ رایگان و برنامه شخصی‌سازی شده، همین امروز تماس بگیرید.

77984738

خیلی اوقات تصور می‌کنیم که با لذت غذا خوردن باعث افزایش وزن ما می‌شود. اما این باور تا چه اندازه درست است؟ در این یادداشت به این سوالات پاسخ می‌دهیم.

اگر غذا خوردن صرفاً عمل سوخت‌رسانی به بدن باشد، زندگی چقدر کسل‌کننده می‌شود! غذا خوردن شبکه‌ای گسترده از تجربیات بشری را ایجاد می‌کند؛ از گرد هم آوردن ما کنار عزیزان‌مان تا ارتباط با ریشه‌های فرهنگی. خلاصه اینکه، غذا هم جسم ما را تغذیه می‌کند و هم روان و عواطف‌مان را.

دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد لذت بردن از غذا به بهبود سلامتی کمک می‌کند. بیایید چند مورد را بررسی کنیم:

لذت بردن از غذا باعث آرامش جسمی و روحی می‌شود

سوپ مرغ گرم وقتی مریض هستیم، خورشتی که ما را به یاد مادربزرگمان می‌اندازد یا دسر مورد علاقه‌ای که فکر می‌کنیم هیچ وقت از خوردنش سیر نمی‌شویم؛ همۀ این‌ها راهی برای تقویت روحیه و آرامش بدن ما هستند. گاهی اوقات غذا حتی در پایان یک روز چالش‌برانگیز باعث آرامش می‌شود، اما بسیاری از مردم به جای لذت بردن از این حس آرامش، از غذا خوردن عذاب وجدان می‌گیرند. اگر به خودمان اجازه دهیم که با غذا ارتباط خوبی برقرار کنیم و از آن لذت ببریم، فواید زیادی نصیب جسم و روان‌مان می‌شود.

با لذت غذا خوردن، محدودیت‌های رایج رژیم‌های غذایی را از بین می‌برد

یکی از پیام‌های اجتماعی دنیای امروز این است که باید به غذاهایی که دوست داریم نه بگوییم، به خصوص اگر کالری یا چربی بالایی داشته باشند. انتخاب آگاهانه لذت بردن از آنچه می‌خوریم به شکستن این ذهنیت مضر کمک می‌کند. وقتی تصور کنیم که همۀ غذاها بدون هیچ محدودیتی مجاز هستند، از جمله خوشمزه‌ترین‌ها، بدن یاد می‌گیرد به آنچه نیاز دارد اعتماد کند. رفع این محدودیت‌های ذهنی گام مهمی در روند بهبودی است و به ما  کمک می‌کند تا آرامش، اعتماد به نفس و آزادی بیشتری در مورد غذا احساس کند.

لذت بردن از غذا ما را با میراث فرهنگی و ریشه‌هایمان پیوند می‌دهد

تحقیقات نشان داده‌اند که احساس تعلق یکی از نیازهای حیاتی سلامت روان است. چه مکانی زیباتر از خانواده یا میراث فرهنگی برای تجربه تعلق داشتن؟ اینجاست که لذت بردن از غذا می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. فرهنگ و سنت به عنوان شکلی از ارتباط با دیگران و خودمان عمل می‌کند. اگر غذاهایی را  که دلیل ایجاد ارتباط ما با ریشه‌هایمان هستند، محدود یا انکار کنیم، در نهایت ما به فردی جدا از اجتماع و تنها تبدیل می‌شویم. با حذف غذاهای مربوط به فرهنگ و رسوم‌مان، نه تنها آن غذا را با برچسب «بد» کنار می‌گذاریم، بلکه بر هویت مرتبط با آن غذا نیز برچسب «بد» می‌زنیم. با در آغوش گرفتن این غذاها احساس آزادی و تعلق خواهیم کرد چیزی که باعث رشد سلامت روان‌مان می‌شود.

لذت بردن از غذا چه تفاوتی با غذا خوردن احساسی دارد؟

حالا که صحبت از آشتی با غذا و لذت بردن از غذا خوردن شد، باید یک نکته مهم را یادآوری کنیم: غذا خوردن احساسی با لذت بردن از غذا فرق دارد. خوردن احساسی و با لذت غذا خوردن هم از نظر هدف و هم از نظر نتایج متفاوت هستند. در واقع تمایز اصلی میان این دو مفهوم در ارتباطی است که با غذا برقرار می‌کنیم. زمانی که در واکنش به احساسات‌مان یعنی برای مقابله با احساسات دشواری مثل استرس، خشم یا غم غذا می‌خوریم، هیچ ارتباطی با غذای خود برقرار نمی‌کنیم و در نهایت از هر چه خورده‌ایم احساس شرم و بیزاری داریم در مقابل، وقتی با لذت غذا می‌خوریم ارتباط و لذتی واقعی بین ما و غذایمان وجود دارد.

جمع‌بندی

لذت بردن از غذاهایی است که دوست داریم، در کنار توجه به میزان کالری دریافتی و انجام ورزش منظم، یکی از بهترین راه‌ها برای دستیابی به یک تغذیۀ سالم و زندگی شاد است. این دو جنبه با هم تضادی ندارند، بلکه مکمل یکدیگر هستند. با ترکیب این دو رویکرد، می‌توانید از غذا خوردن لذت ببرید و در عین حال سلامتی خود را حفظ کنید. پس به خودتان اجازه دهید از هر لقمه لذت ببرید، در عین حال فعالیت بدنی را فراموش نکنید و به تعادل غذایی‌تان دقت کنید. این روش می‌تواند جسم و هم روح‌تان را در بهترین حالت ممکن حفظ کند.

محققان در پژوهشی جدید ارتباط معنا داری بین ترکیب بدنی مناسب و جلوگیری از بیماری‌های زوال عصبی مانند آلزایمر پیدا کرده‌اند.

با تمام پیشرفت‌های علم پزشکی اما هنوز هم درمان‌های کاملاً مؤثری برای بیماری‌های زوال عصبی مانند آلزایمر (AD) و پارکینسون (PD) وجود ندارد و این بیماری‌ها همچنان از عوامل اصلی مرگ و ناتوانی در سالمندان هستند. این موضوع اهمیت شناسایی ریسک‌های قابل پیشگیری را چند برابر می‌کند.

بررسی ارتباط ترکیب بدنی مناسب و پیشگیری از بیماری‌های زوال عصبی

حالا یک تیم تحقیقاتی ارتباط بین الگوهای قابل شناسایی در ترکیب بدنی (توده چربی و توده بدون چربی) با افزایش خطر بیماری‌های زوال دستگاه عصبی را بررسی و در مجلۀ نورولوژی منتشر کردند. آنها به مدت پنج سال داده‌های شرکت‌کننده‌هایی را که هیچ بیماری مرتبط با زوال عصبی نداشتند، بررسی کردند تا ببینند که ترکیب بدنی مانند چربی، عضله و استخوان می‌تواند برای پیش‌بینی ریسک ابتلا به بیماری‌های دستگاه عصبی در آینده استفاده شود یا خیر. البته سابقۀ خانوادگی ابتلا به این بیماری‌ها نیز در بین شرکت‌کننده‌ها بررسی شد.

ارتباط میان الگوهای مختلف ترکیب بدنی و ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی

در این پژوهش الگوهای مختلف ترکیب بدن شناسایی شدند که شامل نسبت چربی به تودۀ بدون چربی، قدرت عضلانی، تراکم استخوان، توزیع چربی غالب در پاها، چاقی مرکزی و توزیع چربی غالب در بازو بودند. همۀ الگوهای ترکیب بدن به جز الگوهای قدرت عضلانی با BMI بالا مرتبط بودند.

الگوهای نسبت چربی به تودۀ بدون چربی، قدرت عضلانی، تراکم استخوان و توزیع چربی غالب در پا با کاهش 6-26% در خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی در طول دورۀ پیگیری مرتبط بودند. در مقابل، چاقی مرکزی و توزیع چربی غالب در بازو با افزایش 13-18% ریسک ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی ارتباط داشتند. پیری و آتروفی مغزی با چاقی مرکزی بدن و توزیع چربی غالب در بازو مرتبط بودند. در مقابل ارتباط معناداری بین قدرت عضلانی، تراکم استخوان و توزیع چربی غالب در پاها با کاهش پیری مغز وجود داشت.

نتیجۀ پژوهش

برخی الگوهای ترکیب بدنی که ویژگی آنها چاقی مرکزی، قدرت عضلانی و توزیع چربی غالب در بازوها است، خطر بیشتری برای بیماری‌های زوال عصبی دارند. به علاوه، بیماری‌های قلبی عروقی که خود ارتباط زیادی با ترکیب بدنی دارد می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی را افزایش دهد. در این پژوهش به خوبی می‌توان مشاهده کرد که بهبود ترکیب بدنی با کاهش تجمع چربی اضافی در بازوها و شکم و پهلوها و افزایش عضلات به سطح سالم نقش بسیار مهمی در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی ایفا می‌کند.

شناخت ترکیب بدنی؛ اولین قدم برای سلامتی در سنین پیری

اکنون که از اهمیت ترکیب بدنی بر سلامت دستگاه عصبی آگاه شدید، باید بدانید که شناخت دقیق ترکیب بدنی با استفاده از دستگاه‌های آنالیز بدن می‌تواند اولین قدم به سوی یک زندگی سالم‌تر در دوران میان‌سالی و پیری و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی باشد. این دستگاه‌های پیشرفتۀ آنالیز بدن می‌توانند به شما کمک کنند تا میزان چربی، عضله و تراکم استخوان خود را به دقت بسنجید و بر اساس نتایج به دست آمده، برنامه‌های مؤثری برای بهبود سلامت بدنی خود داشته باشید.

توصیه‌هایی برای رسیدن به ترکیب بدنی مناسب

ورزش منظم:

به طور کلی، ورزش‌های هوازی و مقاومتی باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شوند. تمرینات هوازی مانند دویدن، شنا و دوچرخه‌سواری به کاهش چربی بدن و بهبود سلامت قلبی عروقی کمک کند.

تمرینات مقاومتی مانند وزنه‌برداری و تمرینات با وزن بدن قدرت عضلانی بدن را افزایش می‌دهد و تراکم استخوان را بهبود می‌دهد..

تغذیه سالم:

مصرف مواد غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند میوه‌ها، سبزیجات و آجیل‌ها به کاهش التهاب و بهبود سلامت مغز کمک می‌کند.

مصرف پروتئین‌های با کیفیت مانند گوشت کم‌چرب، ماهی و حبوبات به افزایش و حفظ تودۀ عضلانی کمک می‌کند.

آب‌رسانی کافی:مصرف کافی آب در طول روز برای حفظ هیدراتاسیون بدن ضروری است و باعث بهبود عملکرد مغز و کاهش خطر بیماری‌های زوال عصبی می‌شود.

مدیریت استرس:

تمرینات مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق و ماساژ نقش بسزایی در کاهش و مدیریت تنش‌ها و استرس‌های زندگی روزمره دارند.

استفاده از خدمات حرفه‌ای:

مشاوره با کارشناسان تغذیه و مربیان ورزشی می‌تواند برنامه‌های تمرینی و تغذیه‌ای مناسبی برای رسیدن به ترکیب بدنی سالم‌تر ارائه دهد.

جمع‌بندی

بررسی‌های جدید نشان داده‌اند که نقش ترکیب بدنی مناسب بر سلامتی در دوران پیری بسیار فراتر از چیزی است که قبلاً تصور می‌شد. حال به خوبی می‌دانیم که انجام تغییرات لازم در سبک زندگی نقش بسیار مهمی در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی و بهبود سلامت کلی بدن ایفا می‌کند. برای داشتن بدنی سالم در روزهای پیری باید از همین امروز اقدام کرد.

منتظر شما هستیم تا با هم به سوی آینده‌ای سالم‌تر قدم برداریم!

همین حالا برای رژیم درمانی مشاوره رایگان دریافت کنید:

تلفن: 02177984738

چاقی هورمونی زمانی رخ می‌دهد که فرد به دلیل نوسانات هورمونی در ناحیۀ شکم، وزن اضافه می‌کند. بسیاری از تغییرات هورمونی ممکن است منجر به افزایش وزن شکمی شوند؛ از اختلالات تیروئید گرفته تا چرخۀ قاعدگی..

دلایل چاقی هورمونی

دلایل چاقی هورمونی در مردان

در مردان، این تغییرات ممکن است ناشی از سطوح پایین تستسترون یا تغییرات در سطح استروژن باشد. تستسترون نقش مهمی در تنظیم چربی بدن دارد و کمبود آن می‌تواند به تجمع چربی در ناحیه شکم منجر شود. تغییرات استروژن نیز می‌تواند باعث تغییر در توزیع چربی بدن شود.

علت چاقی هورمونی در زنان

در زنان، شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)، احتباس مایعات یا یائسگی می‌تواند چربی شکمی را افزایش دهد. سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌تواند باعث افزایش سطح هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) شود که به تجمع چربی در ناحیه شکم کمک می‌کند. یائسگی نیز باعث کاهش استروژن می‌شود که توزیع چربی بدن را تغییر می‌دهد.

 چگونه بفهمم شکم هورمونی دارم؟ علائم چاقی هورمونی چیست؟

افزایش وزن شکم دلایل گوناگونی دارد که یکی از آنها اختلالات هورمونی است. ممکن است در ابتدا نتوانید متوجه شوید که چاقی در ناحیۀ شکم ناشی از تغییرات هورمونی است یا خیر. با این حال، توجه به برخی علائم می‌تواند به تشخیص زودهنگام چاقی هورمونی کمک کند:

افزایش وزن ناگهانی یا بدون دلیل واضح

مشکل در کاهش وزن حتی با رژیم و ورزش

تغییرات ناگهانی در پوست، مانند جوش یا خشکی

نوسانات خلقی و تغییرات در میل جنسی

درمان چاقی هورمونی و چربی شکمی

برای درمان چاقی هورمونی، ابتدا باید علت آن را شناسایی کرد.

مراجعه به پزشک:

برای تشخیص دقیق و مشاوره بیشتر، بهتر است به پزشک متخصص غدد مراجعه کنید. پزشک ممکن است ابتدا از شما بخواهد که برای تشخیص اختلال هورمونی آزمایش‌های لازم را انجام دهید و سپس با توجه به نتایج و معاینات بالینی، درمانی را برای متعادل کردن هورمون‌های بانی اختلال توصیه کند.
همچنین ممکن است ایجاد تغییراتی مثبت در رژیم غذایی و سبک زندگی به روند درمان شما کمک زیادی کند.

تغییر در رژیم غذایی:

مصرف غذاهای سالم و کم‌چرب

افزایش مصرف میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل

کاهش مصرف شکر و کربوهیدرات‌های ساده

تغییر در سبک زندگی:

ورزش منظم و فعالیت بدنی از اهمیت زیادی برخوردار است. کاهش استرس از طریق مدیتیشن، یوگا یا تکنیک‌های آرامش‌بخش نیز می‌تواند مؤثر باشد. علاوه بر این، خواب کافی و با کیفیت به بهبود وضعیت شما کمک می‌کند.

جمع‌بندی

چاقی هورمونی که به دلیل نوسانات هورمونی در بدن رخ می‌دهد، یکی از علل تجمع چربی در ناحیۀ شکم است و از چالش‌های مهم برای سلامتی محسوب می‌شود. این وضعیت هم در مردان و هم در زنان با علل مختلفی از جمله اختلالات تیروئید، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، یائسگی و تغییرات سطح تستسترون یا استروژن رخ می‌دهد. در نهایت، با توجه به علائم هشدار دهنده، مشاوره با پزشک متخصص، تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی و پیگیری درمان‌های مناسب، می‌توان این شرایط را به خوبی کنترل و مدیریت کرد.

تعریف چاقی براساس BMI می باشد. BMI با فرمول زیر محاسبه می شود:
BMI=
BMI بین 19-25 نورمال، کمتر از 20 لاغر (Under Weight) در نظر گرفته می شود. 25-30 به عنوان اضافه وزن (Over Weight) محسوب شده، BMI بالای 30 چاق (Obese) و بیشتر از 40 چاقی شدید (Very Obesity) می باشد. عوارض چاقی در BMI بالای 27 به طور پیشرونده ای افزایش می یابد.
چاقی دو دسته است:
1) چاقی شکمی (آندروئید)
2) چاقی ژنیکوئید
چاقی شکمی با سندروم متابولیک مرتبط است بنابراین عوارض آن بیشتر است.
تعریف چاقی شکمی به صورت نسبت دور کمر به دور باسن می باشد. در آقایان بیشتر از 1 در خانم ها بیشتر از 6/0 می باشد.
مکانیسم ایجاد چاقی: در ایجاد چاقی لپتین نقش دارد. لپتین از بافت چربی آزاد می شود و موجب کاهش اشتها می شود. در افراد چاق سطح لپتین سرم بالاست اما نسبت به اثرات آن مقاومت وجود دارد.
عواملی در مغز در تنظیم اشتها نقش دارند از جمله این عوامل مونوپپتید y محرک گرسنگی است.
روش های درمان چاقی:
1) اصلاح سبک زندگی (اصلاح تغذیه و ورزش)
2) درمان دارویی
3) درمان جراحی
اساس درمان چاقی محدودیت دریافت کالری است، درعین حال می توان با ورزش میزان مصرف کالری را افزایش داد.
داروهای جاقی دو گروه کلی است:
A) داروهای کاهنده اشتها
B) مهارکننده های جذب
داروهای کاهنده اشتها که مورد تایید FDA می باشد:
1) سیبوترامین
2) فنترامین
سیبوترامین گاهی باعث فشار خون می شود بنابراین کنترل فشار خون در مصرف طولانی مدت توصیه می شود. مصرف فنترامین برای یک دوره 3 ماهه مورد تایید قرار گرفته است. مصرف طولانی مدت توصیه نمی شود.
توجه: ترکیب فنترامین و توپیرامات با نام تجاری Qsymia جهت درمان چاقی مورد تایید FDA قرار گرفته است.
مهار کننده های جذب مورد تایید FDA ، ارلیستات می باشد.
مصرف بروز دیابت تیپ II را نیز کاهش می دهد.
تجویز مکمل های ویتامین محلول در چربی (A-D-E-K) هنگام مصرف ارلیستات (Orlistat) توجه می شود.
روش جراحی: جراحی های کاهش دهنده وزن (Bariatric Surgery)
در موارد زیر توصیه می شود:
1) BMI> 40
2) BMI> 35 همراه با بیماری مانند دیابت
عوارض سندروم متابولیک یا سندروم X که با چاقی شکمی همراه است.
1) دیابت تیپ II
2) TAHV O,K
3) بیماری قلبی عروقی