سلامت

کبد چرب در اثر تجمع تری گلیسرید در بافت کبد ایجاد می‌شود اگر بیش از ۵ تا ۱۰ درصد از وزن کبد شما چربی است احتمالا به این بیماری مبتلا هستید. این بیماری دارای ۴ مرحله است که از گرید ۱ تا ۴ طبقه‌بندی می‌شوند و می‌تواند طی ۴ مرحله پیشرفت کند.

علائم كبد چرب

علائم این بیماری عموما شامل خستگی و درد در ناحیه بالا و سمت راست شکم، کاهش اشتها، خارش پوست، قرمزی کف دست‌ها، کبودی و خون‌ریزی زیرپوستی بی دلیل است ولی در کل، این بیماری، علامت خاصی ندارد و در صورت درمان مناسب و به موقع، قابل برگشت است.

چربی شکمی و چاقی هورمونی

دلايل ايجاد كبد چرب

به‌طورکلی می‌توان گفت معمولا کبد چرب غير الكلی در اثر موارد زير ايجاد ميشود:

• اضافه‌ وزن یا چاقی
• مقاومت به انسولین
• قند خون بالا که نشان‌دهنده پیش دیابت یا دیابت نوع ۲ است.
• سطح بالای چربی در خون (به‌ویژه تری گلیسیرید)

درمان کبد چرب

موثرترین راه درمان  و پیشگیری از پیشرفت این بیماری به شمت سیروز کبدی، اصلاح برنامۀ غذایی و افزایش فعالیت بدنی است. به خاطر داشته باشید که کاهش وزن سریع در مدت زمان کوتاه، خود می تواند علائم را تشدید کند. بنابراين يک كاهش وزن اصولی می تواند بهترين گزينه باشد؛ به طوريكه با کاهش تنها ۳ تا ۵ درصد از وزن خود می‌توانید مقدار زیادی از چربی را کاهش دهید.

نکات تغذیه‌ای برای  کبد چرب

• بیشتر افراد مبتلا به کبد چرب دارای اضافه وزن می باشند پس بهتر است وزن خود را کاهش دهید. کاهش وزن می تواند سبب کاهش میزان چربی تجمع یافته در کبد شود.
• رژیم غذایی خود را تغییر دهید. از مصرف غذاهایی که باعث افزایش چربی خون و قند خون می‌شوند خودداری کنید سعی کنید مصرف غذاهای آماده، فست فود ها، غذاهای سرخ کردنی و کیک شیرینی را به حداقل برسانید.
• از مصرف غذاها و نوشیدنی های پر کالری که ارزش غذایی بالایی نیز ندارند اجتناب کنید.
• مصرف چربی های اشباع و روغن های ترانس مثل روغن هاي حيواني و روغن های شيريني پزی را کاهش دهید.
• میوه ها و سبزیجات از منابع سرشار از آنتی اکسیدانی می باشند که مصرف آنها در بهبود کبد چرب نقش به سزایی دارد.
• مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده مانند شیرینی‌جات، برنج سفید و نان سفید را کاهش و با غلات سبوس دار جایگزین کنید.
• روزانه حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید.
• و در آخر برای تشخیص و درمان کبد چرب حتما با پزشک و مشاور تغذیه خود مشورت کنید.

نویسنده: شکیلا انصاری

هیدراته کردن بدن یعنی رساندن آب کافی به بدن. در این نوشته می‌خواهیم نکاتی در مورد آب رسانی به بدن، نوشیدنی‌های جایگزین آب و تعریف تشنگی بدانیم؛ همچنین با علائم دهیدراته شدن بدن یا همان کمبود آب در بدن آشنا شویم.

1- هر گز سعی نکنید به حالتی برسید که احساس تشنگی کنید و سپس آب بنوشید. تشنگی علامت این است که بدن قبلا دهیدراته شده (از آب خالی شده) و هرگز نمی‌توان از این حالت و نشانه به عنوان یک علامت مناسب و راهنما جهت برطرف کردن تشنگی بهره گرفت.
2- یک لیوان بزرگ و یا یک بطری آب همیشه در محل کار همراه داشته باشید و سعی کنید آن‌را در طول روز بنوشید .
3- هرگز سعی نکنید نوشیدنی‌هایی همچون قهوه، نوشیدنی گازدار، چای و نوشیدنی‌های الکلی را جایگزین آب کنید! این قبیل نوشیدنی‌ها دقیقا مثل داروهای مُدر یا همان داروهای ادرار آور در بدن عمل می‌کند و باعث می‌شود که مقدار ادرار زیاد شود. سعی کنید در صورت نوشیدن این قبیل نوشیدنی‌ها، به سرعت آب کافی به عنوان جایگزین آن‌ها بنوشید.
4- به خاطر داشته باشید که بیماری‌هایی همچون آنفولانزا و سرماخوردگی باعث دهیدراته شدن بدن (کمبود آب در بدن) هستند.
5- هرگز مقدار آبی که در طول تمرین ورزشی از دست می‌دهید را دست کم نگیرید. به ازای هر 100 گرم وزنی که در طول تمرین از دست می‌دهید باید 100 گرم آب بنوشید! پس لازم است تا قبل و بعد از تمرین، وزن خود را اندازه بگیرید.
6- در طول تمرین ورزشی جرعه جرعه آب بنوشید. یک بطری بزرگ آب به همراه خود به باشگاه ببرید و هنگامی که در حال انجام تمرینات سنگین و شدید هستید، بین حرکت‌ها و ست‌ها جرعه‌ای بنوشید.
7- اگر بیشتر وقت خود را بیرون از خونه سپری می‌کنید، بدن‌تان به آب بیشتری هم نیاز دارد.
8- روز خود را با آب شروع کنید و با آب هم به پایان برسانید. این کار باعث می‌شود تا آبی که در طول شب و بر اثر تعریق و تنفس از بدن دفع می‌شود را جبران کنید.
9- کسانی که بدنسازی و رشته‌های مرتبط مانند پروش اندام و پاورلیفتینگ کار می‌کنند، در طول روز باید حداقل 3 لیتر آب بنوشند.

چگونگی تشخیص دهیدراته ( کمبود آب ) شدن بدن

اگر آب به انداره کافی بنوشید، رنگ ادرار کاملا شفاف و مقدار آن نیز مناسب است. ادرار پر رنگ و در عین حال بودار، یکی از علامت‌های دهیدراته شدن بدن است و همچنین نشانه این است که بدن برای تامین انرژی مورد نیاز خود، شروع به تخریب بافت‌های عضلانی کرده است.

نویسنده: شهره ربیعی

ماساژ از کلمه یونانی به نام MASSEN که به معنای «مالیدن» است گرفته شده است. ماساژ در فرهنگ‌های مختلف تعاریف متفاوتی به خود گرفته است؛ اما به طور کلی می‌توان گفت ماساژ از یک سری تکنیک‌های فشاری، کششی، ضربه‌ای، نوازشی و لرزشی برای اهداف مختلف و براساس نیاز مراجعه کننده، روی بافت‌های نرم بدن انجام می‌شود. ماساژ و اسپا یکی از 5 صنعت پولساز جهان محسوب می‌شود. این صنعت شاخه‌های مختلف و متنوعی دارد که هر کدام به تنهایی می‌تواند تحولی اساسی در زندگی هر کسی ایجاد کند.

ماساژ به دو نوع سبک غربی و شرقی تقسیم می‌شود که هر کدام دارای تاریخچه و سبک‌های متفاوتی هستند و برای اهداف مشخصی استفاده می‌شوند؛ اما نکته جالب توجه در مورد ماساژ این است که همۀ آنها یک «هدف» را دنبال می‌کنند و آن هم ارتقاء سلامتی و کیفیت زندگی انسان‌هاست. می‌شود گفت که تمامی ماساژها می‌توانند یک مکمل درمان برای اکثر بیماری‌ها باشند؛ یعنی به طور کلی وظیفه ماساژ به تعادل رساندن جسم و روح انسان و پیوند زدن این دو با هم است.

مهم‌ترین فایده‌های ماساژ

1. افزایش جریان خون و خون‌رسانی به بافت‌های بدن و در نتیجه رساندن مواد مغذی بیشتر به اندام‌ها و سلول‌ها.

2. تحریک هورمون‌های مغزی. افزایش هورمون‌های شادی آور مثل سروتونین، افزایش هورمون‌های آرامش بخش مثل اندورفین و کاهش هورمون‌های استرس مثل کورتیزول و در نهایت ایجاد احساس آرامش و شادابی.

3. آزاد سازی فاشیای عضلانی و از بین رفتن خشکی مفاصل و عضلات.

4. از بین بردن ترگرپوینت‌ها و گرفتگی‌های عضلانی.

5. پیش‌گیری از بسیاری از بیماری‌ها؛ مانند واریس، MS، کلسیفه شدن عضلات و آلزایمر.

نویسنده: پرستو رضایی (رها)