احتمالاً شما هم دربارۀ درمان آکنه با سرکه سیب شنیده باشید. اما آیا میتوانیم خیلی راحت سرکۀ سیب را روی پوستمان بزنیم؟
سرکه سیب کاربردهای متنوعی دارد و به دلیل خواص طبیعی و درمانیاش در جامعۀ سلامت روزبهروز محبوبتر میشود. بسیاری از افراد معتقدند که ممکن است به دلیل ترکیبات شیمیایی منحصربهفردش، به کاهش و درمان آکنه کمک کند. اما آیا این ادعا پایۀ علمی دارد؟ در این مقاله، به بررسی فواید و خطرات بالقوه سرکه سیب برای درمان آکنه میپردازیم. ولی قبلش ببینیم این سرکۀ پر حرف و حدیث چطور خلق میشود؟
سرکه سیب چطور ساخته میشود؟
سرکۀ سیب حاصل فرآیندی ساده اما شگفتانگیز است. این فرآیند با سیبهای تازه و آبدار آغاز میشود که ابتدا به آب سیب خوشطعم تبدیل و سپس با کمک مخمرها و باکتریهای طبیعی، تخمیر میشوند. این تغییر، همان جادوی علمی است که به سرکه سیب خواص ضدباکتریایی و ضدالتهابی میبخشد.
در اینجا فرآیند شکلگیری سرکۀ سیب را خیلی خلاسه توضیح دادهایم:
- تبدیل قند به الکل: سیبهای خرد شده تخمیر میشوند و مخمرها قند موجود در آنها را به الکل تبدیل میکنند.
- تبدیل الکل به اسید: باکتریهای Acetobacter الکل را به اسید استیک تبدیل میکنند و این همان ترکیبی است که به سرکه سیب خاصیت ترش و ضدباکتریایی میدهد.
- تشکیل «مادر سرکه»: این لایه ابری از باکتریهای مفید و آنزیمها، سرکه سیب را به یک ماده جادویی برای سلامت تبدیل میکند.
ااگر دوست دارید خودتان یک بار سرکۀ سیب طبیعی درست کنید. در انتهای این یادداشت یک روش ساده و سالم را توضیح دادهایم.
آیا سرکه سیب میتواند به درمان آکنه کمک کند؟
سرکه سیب به دلیل محتوای بالای اسید استیک شناخته شده است که خاصیت ضدباکتریایی دارد. باکتریهای مسئول ایجاد آکنه، مانند کوتیباکتریوم اکنس، در محیطهای اسیدی نمیتوانند به خوبی رشد کنند. بنابراین، اسید استیک ممکن است با کاهش pH سطح پوست، به کنترل باکتریهای مضر و کاهش آکنه کمک کند.
علاوه بر اسید استیک، سرکه سیب حاوی اسیدهای آلی دیگری نیز هست که ممکن است برای پوست مفید باشند:
- اسید لاکتیک: به عنوان یک لایهبردار طبیعی عمل میکند و به بهبود بافت پوست و کاهش لکههای آکنه کمک میکند.
- اسید گالیک: این اسید دارای خواص ضدالتهابی و آنتیاکسیدانی است که ممکن است به کاهش قرمزی و التهاب ناشی از آکنه کمک کند.پوست کمک کند.
اما آیا این کافی است؟
با وجود مزایای بالقوه، هنوز تحقیقات علمی کافی برای تأیید اثرات سرکه سیب بر آکنه وجود ندارد. در حالی که برخی افراد گزارش میدهند که استفاده موضعی از سرکه سیب به کاهش جوشها کمک کرده است، تأثیرات آن میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
خطرات استفادۀ موضعی از سرکه سیب برای درمان آکنه
در هر حال، سرکه سیب یک مایع اسیدی است و استفادۀ مستقیم آن بر روی پوست ممکن است به سوختگی یا تحریک منجر شود. حتی اگر سرکه سیب را با آب رقیق کنید، هنوز هم ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. اسید استیک قوی موجود در سرکه ممکن است به سوختگی یا تحریک پوست منجر شود، حتی اگر با آب رقیق شود. در یک مطالعه، مشخص شد که رقیق کردن سرکه سیب نیز تأثیر مثبتی بر یکپارچگی پوست ندارد و حتی ممکن است تحریک بیشتری ایجاد کند.
به همین دلیل، توصیه میشود که سرکۀ سیب را تنها در مقادیر بسیار کم و با احتیاط استفاده کنید و از استفادۀ آن بر روی پوستهای حساس و زخمهای باز خودداری کنید.
4 اشتباه رایج در فیشال خانگی ونحوه جلوگیری ازآنها
جمع بندی
در حالی که سرکه سیب ممکن است به کشتن باکتریهای آکنهزا کمک کند و ظاهر جای زخم را بهبود ببخشد، شواهد علمی کافی برای تأیید اثرات قطعی آن وجود ندارد. همچنین، استفاده نادرست از سرکۀ سیب ممکن است به تحریک یا سوختگی پوست منجر شود. در نتیجه، بهتر است به جای تکیه بر این درمان خانگی، با یک متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین روش درمانی را برای آکنه خود بیابید.فواید بینظیرشپپف بهترین انتخاب برای آکنۀ صورت نیست و بهتر است در مورد درمان و پیشگیری از آکنه، با یک متخصص پوست صحبت کنید.
در نهایت اگر تصمصم دارید حتماً از سرکۀ سیب برای درمان آکنه استفاده کنید بهتر است روش خانگی آن را امتحان کنید.
میخواهید خودتان سرکۀ سیب خانگی طبیعی درست کنید؟
- سیبهای تازه و آبدار را با دقت بشویید و خرد کنید. میتوانید سیبها را با پوست خرد کنید زیرا پوست حاوی باکتریهای طبیعی است که به فرآیند تخمیر کمک میکند.
- سیبهای خرد شده را در یک مخلوطکن بریزید و خوب مخلوط کنید. آب سیب را از طریق یک صافی یا پارچه نازک عبور دهید تا تفالههای سیب جدا شوند.
- در این مرحله، میتوانید مقداری سرکه سیب غیرپاستوریزه را (که حاوی «مادر سرکه» است) به آب سیب اضافه کنید. این کار به تأمین باکتریهای مفید کمک میکند. اگر سرکه ندارید، میتوانید این مرحله را نادیده بگیرید؛ باکتریها به طور طبیعی در محیط وجود دارند و در هوا و روی میوهها یافت میشوند.
- آب سیب را در یک ظرف شیشهای تمیز بریزید. پوشش دهانۀ ظرف را با پارچهای تمیز بپوشانید و آن را با نوار الاستیک محکم کنید تا هوا به درون ظرف وارد شود و از آلودگی محافظت کند.
- ظرف را در یک مکان تاریک و خنک قرار دهید و بگذارید تخمیر آغاز شود. این مرحله چند هفته طول میکشد.: