تعریف چاقی

تعریف چاقی براساس BMI می باشد. BMI با فرمول زیر محاسبه می شود:
BMI=
BMI بین 19-25 نورمال، کمتر از 20 لاغر (Under Weight) در نظر گرفته می شود. 25-30 به عنوان اضافه وزن (Over Weight) محسوب شده، BMI بالای 30 چاق (Obese) و بیشتر از 40 چاقی شدید (Very Obesity) می باشد. عوارض چاقی در BMI بالای 27 به طور پیشرونده ای افزایش می یابد.
چاقی دو دسته است:
1) چاقی شکمی (آندروئید)
2) چاقی ژنیکوئید
چاقی شکمی با سندروم متابولیک مرتبط است بنابراین عوارض آن بیشتر است.
تعریف چاقی شکمی به صورت نسبت دور کمر به دور باسن می باشد. در آقایان بیشتر از 1 در خانم ها بیشتر از 6/0 می باشد.
مکانیسم ایجاد چاقی: در ایجاد چاقی لپتین نقش دارد. لپتین از بافت چربی آزاد می شود و موجب کاهش اشتها می شود. در افراد چاق سطح لپتین سرم بالاست اما نسبت به اثرات آن مقاومت وجود دارد.
عواملی در مغز در تنظیم اشتها نقش دارند از جمله این عوامل مونوپپتید y محرک گرسنگی است.
روش های درمان چاقی:
1) اصلاح سبک زندگی (اصلاح تغذیه و ورزش)
2) درمان دارویی
3) درمان جراحی
اساس درمان چاقی محدودیت دریافت کالری است، درعین حال می توان با ورزش میزان مصرف کالری را افزایش داد.
داروهای جاقی دو گروه کلی است:
A) داروهای کاهنده اشتها
B) مهارکننده های جذب
داروهای کاهنده اشتها که مورد تایید FDA می باشد:
1) سیبوترامین
2) فنترامین
سیبوترامین گاهی باعث فشار خون می شود بنابراین کنترل فشار خون در مصرف طولانی مدت توصیه می شود. مصرف فنترامین برای یک دوره 3 ماهه مورد تایید قرار گرفته است. مصرف طولانی مدت توصیه نمی شود.
توجه: ترکیب فنترامین و توپیرامات با نام تجاری Qsymia جهت درمان چاقی مورد تایید FDA قرار گرفته است.
مهار کننده های جذب مورد تایید FDA ، ارلیستات می باشد.
مصرف بروز دیابت تیپ II را نیز کاهش می دهد.
تجویز مکمل های ویتامین محلول در چربی (A-D-E-K) هنگام مصرف ارلیستات (Orlistat) توجه می شود.
روش جراحی: جراحی های کاهش دهنده وزن (Bariatric Surgery)
در موارد زیر توصیه می شود:
1) BMI> 40
2) BMI> 35 همراه با بیماری مانند دیابت
عوارض سندروم متابولیک یا سندروم X که با چاقی شکمی همراه است.
1) دیابت تیپ II
2) TAHV O,K
3) بیماری قلبی عروقی